Jak Kraków żegnał I-wszego Prezydenta IV Rzeczypospolitej

"Gdyby się stało, że szukasz prawdy"

Diament nieoszlifowany - być może?

Gdyby się stało,

że jesteś jak ślepiec,

trzymający rzecz w ręku,

który oddaje strzał z procy.

Nie czułbyś lęku?

Czy wystrzeliłbyś kamień,

bez szukania prawdy i pomocy?

http://kacpro.salon24.pl/406545,10-04-10-pyl-na-wietrze-antologia-relacje-ze-smolenska

Nasz Prezydent: I-wszy Prezydent IV Rzeczypospolitej - Część I

"Pożegnanie w Krakowie"

“Przedwczesny owoc - przyspieszone zwieńczenie pracy”

Katastrofa Smoleńska zrodziła “przedwczesny owoc - przyspieszone zwieńczenie pracy”, który można nazwać, “zjednoczeniem dzielnicowego rozbicia umysłów” Polaków.

Porównując to, do zjednoczenia Polski, przez Władysława Łokietka, na początku XIV wieku - “zjednoczenie dzielnicowego rozbicia umysłów” Polaków, może stać się początkiem wielkiej odnowy.

W XIV wieku, jeszcze za panowania Łokietka, i w następnym pokoleniu, za panowania jego syna, Kazimierza Wielkiego, Polska zaczęła rosnąć w siłę. Rządy Kazimierza Wielkiego charakteryzuje powiedzenie: “Król Kazimierz zastał Polskę drewnianą, a zostawił murowaną”. Wie o tym każdy czterdziestolatek, i każde dziecko powinno się tego uczyć w szkole - historia to podstawa.

Zjednoczenie Polski przez Władysława Łokietka, panowanie Kazimierza Wielkiego i jego następców, dało początek “epoce Jagiellonów” - jednego z najlepszych okresów w historii Polski.

Bezdzietny Kazimierz Wielki pozostawił polski tron swojemu siostrzeńcowi, królowi Węgier - Ludwikowi Węgierskiemu. Ten z kolei wprowadził na tron Polski swoją córkę, księżniczkę Węgierską Jadwigę Andegaweńską , późniejszą królowę Jadwigę - patronkę Polski - żonę Władysława Jagiełły, króla, który rozgromił Krzyżaków w bitwie pod Grunwaldem, 15 lipca 1410 r. - warto o tym wspomnieć w dniach, gdy los zaczyna poraz kolejny łączyć serca i umysły Polaków i Węgrów

Czy obecne zjednoczenie “dzielnicowego rozbicia umysłów” będzie miało tak daleko idące skutki? - Może mieć, Polska ma na to szansę, dzięki “gazowi łupkowemu” - potrzeba tylko mądrych rządów.

"Pogrzeby Polskich Królów , bohaterów i wieszczów"

Pogrzeb Kazimierza Wielkiego

Po nabożeństwie, Kazimierza Wielkiego pochowano w ambicie katedralnym, w pobliżu ołtarza głównego. Kraków czekał na przyjazd następcy władcy - Ludwika Węgierskiego z dynastii Andegawenów.

W średniowieczu obowiązywał zwyczaj, że w pogrzebie uczestniczył prawny następca zmarłego. Ludwik Węgierski urządził wujowi pogrzeb z wielką pompą.

Kronikarz Janko z Czarnkowa pisze: "Na przód szły cztery wozy, każdy w cztery piękne konie, a wszystko to - tak woźnice, jak i konie i wozy - było czarnym suknem przybrane i przykryte.

Potem kroczyło czterdziestu rycerzy w pełnych zbrojach na koniach pokrytych suknem szkarłatnym. (...). Potem szły zgromadzenia zakonne i wszystkie osoby duchowne, wiele ich było w mieście i na przedmieściach, śpiewając pieśni żałobne, a poprzedzając mary pełne złotogłowia, sukna różnego i innych drogich materyj (....).

Po złożeniu ofiar, gdy zaczęto kruszyć chorągwie, powstał taki krzyk żałosny, taki płacz i jęk wszystkich obojga płci obecnych w kościele krakowskim, że od tego płaczu i jęku wszyscy, osoby możne i niskie, starzy i młodzi, ledwo się utulić mogli".

http://krakow.gazeta.pl/krakow/1,35798,7777159,Jak_Krakow_zegnal_krolow__bohaterow_i_wieszczow.html

"Życzę Tobie, Polsko, Ojczyzno, Zmartwychwstania"- Jan Paweł II

"Abp Głódź przypomniał, że Kościół od wieków głosi prawdę o zmartwychwstaniu Jezusa. - Unosi chorągiew wysoko. Nie dla triumfalizmu - ku nadziei.

I tak było w dziejach naszego narodu. Na emigracji i po powstaniu listopadowym biły radosne dzwony i śpiewno Alleluja, gdy rodziło się zgromadzenie księży zmartwychwstańców.

Biły dzwony, gdy rodziła się ojczyzna w 1918 roku. Bił Dzwon Zygmunta po wyborze Jana Pawła II - papieża z rodu Polaków. I bił tenże dzwon, gdy Ojciec Święty odchodził do wieczności, ale ku nadziei, ku zmartwychwstaniu.

I biły dzwony przed dwoma laty 10 kwietnia, po tragedii smoleńskiej - powiedział hierarcha. - Abp Głódź pozdrowił rodaków w ojczyźnie i na emigracji. Życzył błogosławieństwa i pokoju."

Zygmuncie! - spiżowy dzwonie … Zygmuncie!!

Zygmuncie!

Zygmuncie - spiżowy dzwonie bij!

Na ból, na żal, na trwogę.

Zbolałe serce drży,

i jedna dziś się z Bogiem.

Brakuje słów, brakuje łez,

brakuje też oddechu!

Dla nich wędrówki nadszedł kres…

Nam nie wolno tkwić w zaniechania grzechu

Wobec okrutnej zbrodni,

nie wolno przejść nam obojętnie!

Ojczyzny nie będziemy godni,

gdy damy zmanipulować się pokrętnie.

Drżyjcie zbrodniarze i bandyci,

na ludzkiej krzywdzie utuczeni.

Jeszcze weseli, jeszcze syci,

lecz wkrótce, to się zmieni.

Dopadnie was szubrawcy i złodzieje,

ręka sprawiedliwości, ręka ludu!

Znane są w historii naszej dzieje,

gdy Naród czyścił pole z obcych brudów.

Jeszcze oszustwa im wychodzą gładko.

tuczą się opasłe gnidy, kleszcze…

Ojczyzno nie daj się wykrwawić - Matko!

I przetrąć gnidom kły złowieszcze.

A ty Zygmuncie bij!

Potężny dzwonie nasz spiżowy.

Podnieś się z kolan i normalnie żyj.

Narodzie?! Nie schylaj więcej głowy!

Bieriozka 05/04/2012 - 19:10

“I zagrzmi dzwon”

W Niebo wzbiją się Białe Gołębie.

Biskup Cię wesprze podając swą rękę,

a Oni pochylą czoła.

I zagrają Trąby! I otworzą się Serca!

Otworzy się Niebo! Zrozumieją Mocarze,

a “Słowo ciałem się stanie”.

Zbiorą się Mędrcy radzić co czynić.

Czy bohatera znów dać im trzeba?

Widzę tam - na Wawelu,

pod Wieżą Srebrnych Dzwonów

miejsce puste.

Miejsce dla Wielkiego Człowieka.

Nie śpijcie Rycerze! Czuwajcie!

Za wcześnie, by dusze szły do nieba!

Trud myśleć każe. W sercach tkwi siła!

W trudach, pamięć się budzi i mądrość.

Uśpiona czasem - trwa nie ginie.

Obudził się Naród jak wulkan cichy,

rozbija się krzywe zwierciadło.

Dostrzegą mali świat odległy i bliski,

a serca zaczną bić dumnie.

Ocean pochłonie chmurę czarną,

"Moc" zaciśnie zęby - wycedzi - "Przepadło!".

Zbiorą się Mędrcy, radzić co czynić.

Czy bohatera, znów dać im trzeba?

Nie! Nie pozwolimy!

Polacy nie gęsi, rozum swój mają!

Polacy nie gęsi, pamiętają!

Siodłajcie konie, szykujcie lance!

Bóg chce rozstrzygnąć bój o prawdę!

Rozpostrze Orzeł białe skrzydła,

usłyszysz szczęk oręża.

Ruszą do boju hufce

zwyciężą - bo prawda zawsze zwycięża.

Widzę tam, na Wawelu,

pod Wieżą Srebrnych Dzwonów

miejsce puste,

miejsce dla Wielkiego Człowieka.

Rycerze! Nie śpijcie - czówajcie!

Walka nieskończona Was czeka.

Zbiorą się Mocarze świętować dzień zwycięstwa.

W dniu tym lud -duchem uniesiony,

na Wawel ruszy, hołd oddać Panu i pokłony.

W sercach tkwi siła,

pamięć, mądrość, wiara i potęga.

Celebrować je trzeba -aby nie opadły,

jak przecięta wstęga.

W umysłach Polaków, mit się rodzi

Człowieka Wielkiego.

Tradycja powstać musi,dobra fundament.

Tradycja powstać musi,

by wypełnił się Testament.

Wiara cuda czyni, nie śpijcie Rycerze!

Siodłajcie rumaki! -Czyśćcie ostrogi!

Na Wawel czas ruszać!

Biskup tam czeka z wyciągniętą ręką.

Chce się z Wami podzielić,

miejscem, czasem i Nieba potęgą.

Nie śpijcie! -Ruszajcie Rycerze,

hołd oddać Panu zacnemu!

Wawel to miejsce chwały. -Ruszajcie!

Czas już nastał ku temu!

O przychylność przed bitwą ostatnią

modlić się trzeba - by dusze w spokoju,

odejść mogły do Nieba.

Nie pytajcie kim jestem,

- Jestem Kim Jestem -

Tak mi napisać kazano.

Jak Kraków żegnał I-wszego Prezydenta IV Rzeczypospolitej?

Nie wstydźmy się, to był nasz Prezydent …

I-wszy Prezydent IV Rzeczypospolitej, ś.p. prof. Lech Kaczyński był niskiego wzrostu,

ale był "Wielkim Człowiekiem". - Jego zasługi, w budowie silnej Polski,

nigdy nie zostaną zapomniane.

"Wieczne Odpoczywanie" w kryptach Polskich Królów na Wawelu ,

jest jego "Największym Pomnikiem".

Jego "Wielkość" - doceni najnowsza historia Polski - i My.

Prezydent Micheil Saakaszwili polecił nadać pośmiertnie Lechowi Kaczyńskiemu tytuł i order Narodowego Bohatera Gruzji. "Kaczyński był wielkim i wiernym przyjacielem Gruzji. Gruzja nigdy nie zapomni jego poświęcenia i heroizmu".

Gruzińska pieść ludowa "Leć czarna jaskółko"
Śpiewa zespół Lashari
Pomysł David Gachechiladze
Producent Khatuna Ketiladze
Polskie tłumaczenie Ann Radetsku, Maria Filina

A On powstanie z kolan - 10.04.2011

Nim "Bóg się narodzi tej nocy",

wyzwoli się Naród, od "zdrajców Jego".

Niewidzialne jarzmo przemocy,

rozpłynie się z woli ludu naszego.

Twarz uśmiechniętą i zatrute jadło,

podsuwać będą fałszywi prorocy.

Rozbiło się krzywe zwierciadło.

Naród, na odgłos ten, otworzył oczy.

Na "syna Marii" zranionego bólem,

rzucać będą fałszywe świadectwo.

Nie ugnie się Naród, i tłumem,

odrzuci królestw pokusy krętactwo.

A On powstanie z kolan,

a pamięć i "duch Jego"- zostanie, nie zginie.

Strzeż się jednak. Nim to się stanie,

"Kaina i Judaszy" wystrzegaj się Panie.

Zaiste powiadam Wam.

Nie nam - nie w naszej mocy,

przebaczać w imieniu tych,

których zdradzono o świcie.

Lech Kaczyński: przemówienie po zaprzysiężeniu 23.12.2005 r.

"Mamy zmienić Polskę, ale bez Was jej nie zmienimy"

Szanowny Panie Prezydencie! Panowie Marszałkowie Sejmu i Senatu! Wysokie Zgromadzenie! Eminencjo Księże Prymasie! Ekscelencje Księża Arcybiskupi i Biskupi! Dostojni Przedstawiciele Innych Wyznań! Dostojni Goście!

Staję dziś przed Zgromadzeniem Narodowym świadom wielkiej odpowiedzialności jaką nakłada na mnie przysięga którą przed chwilą złożyłem.Wiem, żedecyzja podjęta przez naród w wyborach prezydenckich, a także w wyborach parlamentarnych wyrasta z oczekiwania wielkiej, pozytywnej zmiany w życiu publicznym i społecznym. Zadaniem przed którym staję ja, ale także ci wszyscy, którzy dzisiaj dzierżą w Polsce władzę jest sprostać temu oczekiwaniu, nie zawieść nadziei, podjąć budowę nowego kształtu naszego życia.

Jestem przekonany, że sens tej nadziei, która tak głęboko zapadła w umysły Polaków można określić słowami sprawiedliwość, solidarność, uczciwość.

Znaczenie tych słów, jeżeli odnieść się do życia społecznego, do międzyludzkich stosunków wiąże się ze sobą. Nie może być sprawiedliwości bez solidarności. Nie ma takiego mechanizmu, który pozwoliłby realizować zasadę solidarności bez uczciwości, w szczególności uczciwości tych, którzy podejmują decyzję dotyczące innych. Dotyczy to także rządzących w państwie, jaki winnych instytucjach gł6wiie ekonomicznych.

Gdy chodzi o państwo uczciwość łączy się ściśle z gotowością do traktowania sprawowania urzędów jako służby publicznej, którą odnieść trzeba do dobra wspólnego, do nieustannych zabiegów o jego realizację Gdy mówimy o państwie jako całości, tym dobrem wspólnym jest dobro Polski, dobro narodu. Tam, gdzie chodzi o sferę pozapaństwową uczciwość jest związana z gotowością do zachowań solidarnych, z samą solidarnością, która jest podstawowym spoiwem życia społecznego.

Gdy spojrzeć na wydarzenia ostatnich 16 lat to niczym nie uchybiając twórcom naszych sukcesów, a tych sukcesów było niemało, trzeba jasno powiedzieć, zbyt mało było solidarności, zbyt mało było sprawiedliwości a często brakowało też i uczciwości.
W wielu przypadkach zabrakło gotowości do traktowania władzy jako służby publicznej oraz woli i energii do zabiegania o dobro wspólne. I właśnie w tej sferze musi nastąpić zmiana głęboka, dostrzegalna dla społeczeństwa.

Jest bowiem rzeczą oczywistą, iż nie ma możliwości budowania dobrego porządku publicznego bez ludzi, którzy kierują się w swoich działaniach wartościami zasadniczymi, zabiegają o dobro wspólne, gdyż jest ono dla nich wartością samą w sobie.

Tylko w oparciu o takie motywacje, w oparciu dążenie do zapewnienia Polsce pomyślności w jej rozwoju, powiem więcej, jej wielkość, można dążyć do naprawy Rzeczpospolitej.

Ta naprawa, Wysokie Zgromadzenie, to zadanie konkretne, tousunięcie z naszego Życia zjawisk patologicznych, a przede wszystkim wielkiej dziś przestępczości, szczególnie zaś przestępczości korupcyjnej całego, wielkiego pędu do uzyskania nieuprawnionych korzyści, który to pęd zatruwa społeczeństwo, deformuje jego konstrukcję, tworzy zbyt wielkie i niczym nieuzasadnione społeczne dystanse, degeneruje instytucje rynkowe, a przede wszystkim degeneruje aparat państwowy i uniemożliwia prawidłowe wypełnienie przez państwo społeczne dystanse, degeneruje instytucje rynkowe, a przede wszystkim degeneruje aparat państwowy i uniemożliwia prawidłowe wypełnienie przez państwo jego elementarnych zadań. Te zadania to zapewnienie bezpieczeństwa narodowego, bezpieczeństwa osobistego obywateli, elementarnego bezpieczeństwa socjalnego, bezpieczeństwa zdrowotnego, podstawowych przesłanek dla rozwoju rodziny i wreszcie bezpieczeństwa obrotu gospodarczego i podstawowych warunków dla rozwoju gospodarki.

Panowie Marszałkowie! Wysokie Zgromadzenie! Ze szczególną mocą chciałbym podkreślić, iż obowiązki państwa odnoszące się do jednostek i do rodzin z równą siłą muszą być wykonywane zarówno w mieście, jak i na Wsi.

Polska jest jedna i wszystkie środowiska muszą mieć możliwość awansu i rozwoju. Ogromne różnice, jakie mają dzisiaj miejsce, muszą być systematycznie niwelowane. Dotyczy to również różnic między regionami.
Panowie Marszałkowie! Wysokie Zgromadzenie! Panie i Panowie Senatorowie i Posłowie!

Zagrożenie bezpieczeństwa energetycznego Polski i związane z tym wydarzenia, wysoki poziom przestępczości, ogromne bezrobocie, poważny kryzys służby zdrowia, daleko niewystarczający stan budownictwa mieszkaniowego, godzący w rodziny, ich rozwój, groźne dla małych i średnich przedsiębiorstw niepewność obrotu, fatalny stan dróg, wieloletnia niezdolność do budowy autostrad to fakty, których nie da się podważyć, nie da się im zaprzeczyć. Państwo nieprawidłowo wykonuje swe zadania i dlatego musi być oczyszczone i przebudowane.

Obok, moralnej zmiany nowej postawy rządzących jest to podstawowy warunek spełnienia społecznych w pełni uzasadnionych oczekiwań.

Bezwzględnie potrzebna jest taka polityka gospodarcza, która będzie łączyła zabiegi o szybki rozwój z zabiegami o rozwiązanie problemów społecznych z bezrobociem na czele.

Panie i Panowie Posłowie! Partie i Panowie Senatorowie!Wydarzenia ostatnich trzech lat, narastający sprzeciw wobec zła, mobilizacja i wielkie moralne napięcie w pamiętnych chwilach po śmierci naszego papieża, niezapomnianego Jana Pawła II stwarzają nadzieję. Chrońmy ją i podtrzymujmy.

Gdy mówią o wadze sfery moralnej, nie mogę pominąć jeszcze prawdy. Naród jako wspólnota buduje się również wokół tradycji. Nie wolno przeciwstawiać jej koniecznym zmianom, koniecznej modernizacji Polski. To jest sprzeczność wymyślona. To jest szkodliwy sposób myślenia.

Największe sukcesy w Europie odnosili ci, którzy potrafili połączyć modernizację z dobrą tradycją.Nasze państwo w całej swej praktyce, w swoim ustawodawstwie, w sferze edukacji szkolnej i innych rodzajów powinno wejść na tę drogę.
Panowie Marszałkowie! Wysokie Zgromadzenie! Jako prezydent Rzeczypospolitej Polskiej uczynię wszystko, wszystko co możliwe, by oczekiwanie na wielką pozytywną zmianę nie zostało zawiedzione.

Będę wykorzystywał wszystkie uprawnienia jakie daje mi konstytucja i ustawy, w tym także te, z których dotąd korzystano rzadko, by nakłaniać rządzących do wprowadzenia koniecznych zmian, by piętnować tych, którzy szkodzą odrzucają dobro wspólne, działają w imię partykularnych interesów, albo zgoła we własnym interesie. Nie będę w tych sprawach kierował się lojalnością wobec nikogo więcej poza lojalnością wobec Polski.Podejmę też wysiłki zmierzające do umocnienia społecznych podstaw całego procesu przemian, a w szczególności nowej polityki gospodarczej.

Polsce potrzebna jest swego rodzaju umowa społeczna, która określi na następne lata sposób dzielenia wspólnego dorobku. Polacy muszą wiedzieć czego mogą się spodziewać jako konsumenci, jako pracownicy, jako pracodawcy, spodziewać od państwa. Trzeba zacząć o tym rozmawiać, trzeba podjąć trud, wielki trud porozumienia.

Jestem głęboko przekonany) że Polsce potrzebna jest nowa ustawa zasadnicza, która będzie lepiej niż obecna odpowiadać potrzebom czasu, likwidować sfery wyjęte spod społecznej kontroli, zmniejszać niebezpieczeństwo patologizacji i państwa, eliminować nieodpowiedzialność.Wiem, że w obecnym parlamencie będzie ją niezwykle wręcz trudno, niemniej o to zabiegał odwołując się do poczucia odpowiedzialności wszystkich obecnych w parlamencie frakcji.

Uchwalenie nowej konstytucji ułatwiłoby bowiem w bardzo wysokim stopniu naprawę państwa, byłoby też uwieńczeniem budowy tego co nazywamy czwartą Rzeczpospolitą.
Panowie Marszałkowie! Wysokie Zgromadzenie! Polska jest częścią światowego porządku.

Prezydent Rzeczypospolitej ma konstytucyjny obowiązek strzeżenia naszej suwerenności, ponosi wysoką odpowiedzialność za politykę obronną i politykę zagraniczną.Wypełnianie tych zadań następuje zawsze w konkretnych okolicznościach. Dziś moim zadaniem jest uczynienie wszystkiego by zapewnić bezpieczeństwo i sprzyjające warunki polityczne i gospodarcze dla wielkiej przebudowy którą powinniśmy w Polsce podjąć.

Więcej, moim zadaniem jest doprowadzić do tego, by nasze stosunki z innymi państwami stały czynnikiem dynamizującym przemiany, wzmacniającym nasze poczucie wartości i nasze przywiązanie do ojczyzny.

Drogą do tego jest odrzucenie narodowych kompleksów, ciągłego podnoszenia naszych słabości, chorobliwej tendencji do naśladownictwa także wtedy gdy chodzi o zjawiska i podstawy wątpliwie czy też jawnie szkodliwe. Aby być traktowany jako duży europejski naród trzeba chcieć nim być. Gdy się chce szacunku innych trzeba najpierw szanować siebie.

Polityka zagraniczna, którą chcę wraz z rządem prowadzić musi być energiczna, nastawiona na zarówno na kontynuację tego co jest jej niezaprzeczalnym dorobkiem, to jest na stosunki euroatlantyckie, stosunki ze Stanami Zjednoczonymi, które trzeba w najlepiej pojętym narodowym interesie zacieśniać, a w trudnych momentach podtrzymywać stawiając jednak zdecydowanie nasze postulaty, jak i o stosunki wewnątrz Unii Europejskiej, gdzie nie możemy ograniczyć się do obrony bieżącym interesów. Odnieśliśmy tutaj ostatnio wielkie sukcesy a poprawa stosunków z Niemcami i Francją jest zjawiskiem pozytywnym, co nie oznacza, że nie istnieją w dalszym ciągu, szczególnie w stosunkach z tym pierwszym państwem, Niemcami, bardzo istotne problemy. Ale musimy podjąć bardziej dalekosiężne działanie. Aktywna rola w przygotowaniu nowego projektu dla Unii po upadku projektu traktatu konstytucyjnego powinna być szczególnie istotnym elementem naszej polityki zagranicznej.

Naszym celem jest Unia będąca organizacją tworzącą podstawy stałej, ściślej, ścisłej, przepraszam, i zinstytucjonalizowanej współpracy państw europejskich opartej o zasady solidarności. Będę podejmował wysiłki, by przekonać naszych partnerów, że jest to najwłaściwszy i najbardziej odpowiadający dzisiejszym realiom kształt Unii Europejskiej.

Nową jakość trzeba nadać także temu wszystkiemu co wiąże się z naszymi stosunkami z krajami leżącymi na wschód od naszych granic. Strategiczny sojusz z Ukrainą powinien nabrać bardziej konkretnych kształtów. Ścisła współpraca Z Litwą, a także Łotwą i Estonią, czyli pozostałymi krajami nadbałtyckimi i dążenie do nadania im trwałego charakteru to nasze cele. Wielkie znaczenie ma także obrona praw obywatela na Białorusi, w tym szczególnie obrona praw polskiej mniejszości.

Żywą treść trzeba nadać porozumieniu wyszehradzkiemu naszym stosunkom z Republiką Czeską, Republiką Słowacką oraz Węgrami. Wiele wskazuje na to, iż nie wykorzystane są możliwości współpracy z państwami skandynaWSkimi szczególnie w odniesieniu do sytuacji na Morzu Bałtyckim.Istotną kwestią są nasze stosunki z Rosją, która pozostaje od wieków, mimo zmiennych kolei losu naszym wielkim sąsiadem.

Patrzymy na nie uwzględniając przede wszystkim historyczną perspektywę zachowując cierpliwość i przekonanie, że nie ma obiektywnych powodów, dla których nie mogłyby być one dobre.Polska i jej prezydent nigdy nie mogą zapomnieć o rodakach żyjących poza granicami kraju. Istnieje wielka potrzeba daleko idącej zmiany, intensyfikacji naszych stosunków z Polonią. Ich utrzymanie i umocnienie jest naszym narodowym obowiązkiem.

Panowie Marszałkowie! Wysokie Zgromadzenie!Polska bezpieczna, rozwijająca się, rozwiązująca problemy społeczne, odnosząca sukcesy, osadzona w tradycji i jednocześnie nowoczesna to cel, wokół którego mogą dziś jednoczyć się Polacy. Powtórzę tu słowa, które już powiedziałem nasz kraj potrzebuje rozliczenia przeszłości, bo bez tego nie może być porządku moralnego. Potrzebuje też zgody i jedności w sprawach najważniejszych.

Jestem przekonany, że możemy je osiągnąć. Całe moje doświadczenie mówi, że dobra praca, uczciwe wykonywanie zadań, sprawiedliwe traktowanie ludzie jednoczy ludzi różnych światopoglądów i życiorysów. Inne doświadczenia sprzed lat 20 I 30 pokazały, że historię tworzą ci, którzy mają odwagę działać.

Na moich oczach niewielkie grupy opozycjonistów, kilkudziesięciuosobowy wolny związek zawodowy przekształcił się w wielki ruch narodowy "Solidarność" i mimo zadanych ciosów zwyciężył.

Chcieć to móc. Te słowa wydawałoby się nierozważne towarzyszyły nam w tamtych trudnych ale pięknych czasach. Towarzyszyły też twórcom naszej niepodległości II Rzeczypospolitej.

Zwracam się do was Rodacy, abyście mimo wszystkich zawodów raz jeszcze uwierzyli. Mamy zmienić Polskę, ale bez Was jej nie zmienimy. A zmienić ją koniecznie trzeba.